Locatie: Goodison Park - Liverpool / Engeland (Everton FC)
Toeschouwers: 38.995
Entree: 20 Pond (overdekte zittribune lange zijde)
Competitie: FA cup
Een van de grootste wensen op de voetbalbucketlist was de oversteek naar het walhalla van het voetbal, naar Engeland. Binnen Engeland zijn er diverse mogelijkheden die ook zeker op de bucketlist staan, dus je zou het woord keuzestress hier goed op los kunnen laten. Na de Engelse groundhopdag van het blad Staantribune in Almelo waarbij door diverse sprekers mooie verhalen verteld werden kwam toch een duidelijke voorkeur naar voren. Een van de sprekers sprak over de stress als groundhopper die je krijgt als er een stadion op de nominatie staat om te verdwijnen en je bent daar nog niet geweest. Hiervan zijn er meerdere door heel Europa, maar eentje in Engeland gaat na dit seizoen al verdwijnen. Het vuurtje was aangewakkerd en de keuze zou dan Goodison Park van Everton moeten worden, mede ook door de positieve verhalen die je over dit stadion hoort. Nadeel is dat dit stadion erg hot is omdat dit het laatste jaar is en het dus lastig is om kaarten te krijgen voor wedstrijden, mede door wachtlijsten voor seizoenkaarten en memberships. Een grote kans zou dan ook kunnen zijn in een bekerwedstrijd tegen een wat kleinere club en zo wilde het geschieden dat ik opeens de loting voor de 3e ronde van de FA Cup zat te volgen in de hoop op een thuiswedstrijd van Everton. De loting was mij gunstig gezind en Everton lootte een thuiswedstrijd tegen Peterborough United die een paar klasses lager speelden. Dit moest hem gaan worden en gelukkig had ik een connectie met iemand die een membership heeft bij Everton en die bereidt was mij te helpen aan een kaartje. De wedstrijden stonden voor het weekend van 11 januari gepland en ook Liverpool had een thuiswedstrijd tegen een kleinere tegenstander geloot. De hoop op een mooie dubbel gloorde, zeker toen eerst de wedstrijd van Liverpool op zaterdag om 12.15u werd ingepland, met een late wedstrijd van Everton op de zaterdag of wellicht de zondag was een combi mogelijk. Helaas werd de wedstrijd van Everton op de donderdagavond ingepland en kon de 'dubbel' uit het hoofd worden gezet. Vervolgens was het wachten op het moment dat de voorverkoop zou beginnen. Gelukkig had ik snel het kaartje in de pocket en kon de rest van de trip geregeld gaan worden. Overigens was het achteraf niet zo lastig om kaarten te krijgen en was voor deze wedstrijd zelf in de General Sale voldoende kaarten nog beschikbaar. Eenmaal de vlucht en het hotel geregeld te hebben kon het vooruitkijken beginnen. Natuurlijk ook eerst nog even gekeken of er nog andere wedstrijden waren die konden worden bekeken, maar zoveel mogelijkheden waren er niet. Alleen non-league club AFC Liverpool speelde op de avond van mijn aankomst maar helaas was dit tijd technisch niet haalbaar. De vrije tijd heb ik dus anders moeten indelen en met het opzoeken online van diverse murals van Liverpool en hierbij zelfs een mooie kaart gevonden waar deze murals zich bevinden begon de voorbereiding van mijn trip. Met het boeken van een stadion tour bij Liverpool en later ook nog een stadion tour bij Everton waren mijn 2 dagen Liverpool al aardig ingevuld.
Nadat bij de landing eerst nog een doorstart gemaakt moest worden en bij de 2e poging wel netjes geland werd kon het avontuur in Liverpool beginnen. Via het openbaar vervoer kan je vrij makkelijk vanaf de luchthaven naar het centrum. In Liverpool betaal je standaard 2 pond per rit, of je nu 5 minuten meegaat of een half uur of langer. Na te hebben ingecheckt in het hotel meteen nog even het centrum ingelopen om nog even een hapje te eten. Na nog een klein stukje over de Albert Dock te hebben gelopen weer terug naar de kamer om lekker het mandje op te zoeken. De volgende ochtend zou na het ontbijt beginnen met een tocht door de wijk in Anfield op zoek naar murals en de stadiontour op Anfield, hierover in een latere post meer. Na terugkomst hiervan 's middags eerst nog even een wandeling langs the Beatles bezienswaardigheden om vervolgens tegen het einde van de middag tijdig met de bus naar Goodison Park te vertrekken. Eenmaal in de bus kwam ik erachter dat mijn internet niet actief was en dat ik mijn Google Maps niet kon gebruiken zodat ik wist waar ik eruit moest. Gelukkig had ik al 2 mannen met Everton sjaals zien instappen dus die ging ik gewoon volgen. Bij de halte waar zij uitstapte, stapte ik ook uit in de hoop dat ze rechtstreeks naar Goodison zouden gaan. En dat gingen ze gelukkig, ondertussen was ik in gesprek geraakt met hen over voetbal uiteraard.
Bij aankomst bij het stadion was het uiteraard nog niet zo heel druk, want ik was erg op tijd. Tijd genoeg dus om even een rondje te lopen om het stadion heen en te kijken of ik ergens wat kon eten en drinken. Tijdens het rondje lopen kwam een kraampje tegen met souvenirs dus uiteraard meteen maar een wedstrijdsjaaltje en een wedstrijdpin aangeschaft. Na het rondje was het fanplein geopend en heb ik hier mijn eerste fish 'n chips op. Deze was prima het doen en ik had een keer geluk en had geen graten in mijn vis. Na dit Engels gerecht een plekje in mijn maag te hebben gegeven ging ik weer aan de wandel en kwam ik bij een kraampje met programmaboekjes, ook dit hoort erbij dus ook deze werd aangeschaft. Aan de kant waar ik het stadion in moest later zat een pub aan de overkant. Na eerst even te hebben gekeken wat voor mensen daar naar binnen gegaan ook maar een poging gedaan om binnen te komen. Eenmaal aan de bar om een biertje te bestellen gaf de beste vrouw aan dat het met je pinpas 10 pond kost voor een biertje en met de borg voor je glas in totaal 25 pond. Geen idee of dit toeristje pesten was maar ik heb het biertje maar even gelaten voor wat het was en de kroeg verlaten. Naast het stadion heb je ook een oud kerk gebouwtje, via een tip van iemand had ik al vernomen dat het de moeite was om daar naar binnen te stappen. Op de 2e verdieping vind je allerlei attributen van Everton, diverse shirts en sjaals maar ook oude programmaboekjes, posters en spelerskaarten en foto's. Erg leuk om door heen te lopen en te zien wat er allemaal ligt.
Na dit kerkelijke bezoek ging ik wachten bij de ingang van het vak waar ik moest zijn. Het stadion was echter nog niet geopend dus ik moest nog even een tijdje geduld hebben. Tijdens het wachten kwamen er opeens een hele rits aan stewards aan die allemaal in een linie werden opgesteld. Nadat er een soort van alarm afging en er werd opgeroepen dat je aan de instructies van de stewards moest voldoen was het even wachten op wat komen zou. Nadat eerst een politiewagen met zwaailicht aankwam rijden werd deze gevolgd door een bus waarin de spelers van Everton zaten en deze werden netjes bij de ingang afgezet. Dit ritueel herhaalde zich nog een keer alleen dan met de bus met de spelers van Peterborough United. Vlak daarna gingen de poorten van het stadion open en kon eindelijk naar binnen door overigens wel hele smalle ingangen. Bij het binnenkomen van het stadion viel me meteen op hoe dicht de tribunes op het veld zaten. Ik had een stoeltje op rij F en ook hierbij zat ik redelijk dicht op het veld en ook erg laag, je keek als het ware net boven het veld uit.
Hierbij nog een hele stapel foto's van deze beleving en bezoek aan Goodison Park. Het is maar goed dat de foto's digitaal zijn tegenwoordig anders waren het best wat rolletjes en ontwikkelkosten geworden.
Reacties
Een reactie posten