Na het bezoek aan de twee clubs uit Assen die op mijn lijstje stonden was het nu tijd om naar Veendam te koersen. Dit was eigenlijk ook het hoofddoel van deze trip. De Langeleegte stond redelijk hoog op mijn lijstje, al ben ik er eigenlijk al te laat naar toe gegaan aangezien de tribunes achter de doelen al zijn verdwenen. De voormalige bespeler van dit stadion, sc Veendam, is helaas al sinds 2013 failliet. Stadion De Langeleegte is jaren een begrip geweest in het Nederlandse profvoetbal. Dit voornamelijk vanwege de afstand er naar toe. Voor degradanten uit de Eredivisie was het altijd, ohjee we moeten weer naar De Langeleegte. Daarmee is het dan ook erg zonde dat hier geen betaald voetbal meer wordt gespeeld, ik had hier graag nog een wedstrijdje meegepikt.
Eenmaal in Veendam aangekomen begon het speuren naar de lichtmasten, dat blijft toch altijd wel iets magisch hebben als je de lichtmasten in de verte er bovenuit ziet steken. Eenmaal de lichtmasten in het vizier te hebben merkte ik het gevoel wat je vroeger had als je in de verte een stadion zag. Eenmaal het terrein oprijdend stonden er veel bouwhekken omheen, maar het was niet goed afgesloten. Bij een schakelpunt was wat ruimte en je kon het hek ook nog optillen zodat je er nog beter door kon, dus dat was mooi meegenomen. Wel was het erg modderig en ik zakte een stukje weg in de modder, maar ja, ik was wel binnen. Achteraf bleek dat ik via de andere kant gewoon naar binnen had gekund zonder door een modderpoel te banjeren, maar goed, dit is ook leuk voor het verhaal.
Eenmaal op het terrein is het mooi om te zien dat de clubkleuren van sc Veendam nog veelvuldig naar voren komt. De twee tribunes aan de lange zijde staan nog fier overeind. Eerst maar eens begonnen met het beklimmen van de hoofdtribune, hiervandaan uiteraard weer vanuit alle standen foto's maken, want in je enthousiasme is alles mooi en nostalgisch. Al zullen mensen die dit niet begrijpen snel zeggen wat een oude meuk. Op de hoofdtribune vind je een gedeelte dat gebruikt werd voor de pers, maar ook een gedeelte voor het bestuur en sponsors. Let vooral op de mooie luxe seats op de tweede foto hieronder.
Ondertussen was ik weer van de hoofdtribune af en liep ik onderaan de tribune. Hier had je ingang naar het veld vanuit de kleedkamers, een soort van spelerstunnel, alleen dan wel vrij kort. Hier vandaan ben ik het veld overgestoken onderweg naar de andere tribune. Op deze tribune is nog mooi te lezen welke club er vroeger speelde, altijd mooi voor een foto. Op deze tribune heb je ook het hokje voor de stadionspeaker. Hier hangt nog een oude elftal poster van laatste seizoen in het betaalde voetbal. Hier heb ik ook nog even een tijdje op de tribune gezeten en geprobeerd voor te stellen hoe het hier er aan toe zijn gegaan in vroegere tijden. Automatisch denk ik dan, was ik maar eerder begonnen met het bewust groundhoppen, dan had ik deze ongetwijfeld mee gepakt. Helaas moet ik het doen met oude verhalen en de indrukken die ik nu op doe.
Na nog wat te hebben rondgelopen en bijkans mijn SD kaart vol heb geschoten, ben ik langzaamaan weer richting de auto gelopen, nu overigens wel de route zonder de modderpoelen. Vanuit Veendam zou ik de reis verder vervolgen richting Groningen, al had ik nog wel een tussenstopje ingepland, mede op aanraden van een andere groundhopper, maar hierover meer in de volgende post.
De Langeleegte is echt een aanrader, blij dat ik deze nu toch heb kunnen bezoeken. Hieronder weer een hele rits foto's.
Reacties
Een reactie posten